«Μιας χρήσεως» ήταν η «συμφωνία των τεσσάρων» που μαζί με κάποιους ανεξάρτητους βουλευτές κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη για συγκάλυψη στην τραγωδία των Τεμπών.
Ο πρωθυπουργός με φουλ επίθεση επιχείρησε να αποδομήσει τον Νίκο Ανδρουλάκη προσωπικά χαρακτηρίζοντας τα κόμματα που κατέθεσαν την πρόταση δυσπιστίας «συμμαχία των προθύμων του μηδενισμού και κυρίως της έλλειψης οποιασδήποτε εναλλακτικής πρότασης». Κυρίως όμως επέλεξε να χαρακτηρίσει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ «ουρά της Ζωής, του Φάμελλου και του Χαρίτση» …αναβαθμίζοντας την κατηγορία του «πράσινου ΣΥΡΙΖΑ». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επεδίωξε όχι απλώς να δημιουργήσει πρόβλημα στις σχέσεις του Νίκου Ανδρουλάκη με τους λεγόμενους «κεντρώους» ψηφοφόρους, αλλά και να απαξιώσει τη «συμμαχία των προθύμων» όπως δηκτικά τη χαρακτήρισε καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε σημαντικό πρόβλημα για τον ίδιο.
Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ οι αντιδράσεις από τη «δεξιά πτέρυγα» του κόμματος για τη συμμαχία με την «αντισυστημική» Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν, έστω και παρασκηνιακά, μεγάλες. Οι υπογραφές των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, άλλωστε, έφταναν για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Προς τι λοιπόν και η συνδρομή της Πλεύσης Ελευθερίας, αναρωτιούνται κορυφαία «πράσινα» στελέχη. «Αν η Ζωή έμενε απέξω από την κατάθεση της πρότασης μομφής θα εμφανιζόταν στη Βουλή απέναντί μας» απαντούν στελέχη που πρόσκεινται στον πρόεδρο του κόμματος. Άλλα στελέχη σημειώνουν πως αν η πρόταση δυσπιστίας γινόταν μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά θα προκαλούνταν λάθος εντυπώσεις στο θέμα των προεκλογικών συνεργασιών, καθώς θα δινόταν σε κάποιους η ευκαιρία να υποστηρίξουν πως προετοιμάζεται κοινή κάθοδο των τριών κομμάτων. Άλλα στελέχη σημειώνουν πως την πολύ καλή προσωπική σχέση του Νίκου Ανδρουλάκη με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου καθώς οι δυο πολιτικοί αρχηγοί έχουν ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας και πολύ καλή χημεία.
Η αλήθεια είναι πως με τη «συμμαχία των τεσσάρων» για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης θόλωσε η στρατηγική της «αυτόνομης πορείας» του ΠΑΣΟΚ στις κάλπες, στρατηγική που δεν βάζει σε συζήτηση ο Νίκος Ανδρουλάκης. Στόχος της «αυτόνομης πορείας» είναι η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στον δεύτερο πόλο του πολιτικού συστήματος, ο οποίος θα διεκδικήσει τη νίκη απέναντι στη ΝΔ και τον Κυρ. Μητσοτάκη, προκαλώντας πολιτική ασφυξία στον ΣΥΡΙΖΑ μη δίνοντάς του δυνατότητα οξυγόνου.
Μια στρατηγική όμως που η επιτυχία της προϋποθέτει το ΠΑΣΟΚ που βλέπει τα δημοσκοπικά του ποσοστά που ανέβηκαν τον Νοέμβριο που επανεκλέχθηκε ο πρόεδρός του και να πέφτουν από τον Δεκέμβριο κάθε μήνα, να επανέλθουν κοντά και πάνω από το 20% το επόμενο διάστημα. Με ποσοστά 15% και 17% δεν πείθεις ότι θα κερδίσεις τις εκλογές ακόμα και αν το πρώτο κόμμα καταρρεύσει. Η στρατηγική του ‘ώριμου φρούτου” άλλωστε πολλές φορές έχει αποτύχει.
Σε κάθε περίπτωση με τα σημερινά ποσοστά το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να αναδιαμορφώσει τη στρατηγική της “αυτόνομης πορείας” αρχές του φθινοπώρου, γλύφοντας εκεί που έφτανε. Και η «συμμαχία των τεσσάρων» -ή των τριών, χωρίς τη Ζωή- να επανέλθει στο προσκήνιο.
(To αρθρο έχει γραφτεί για την Εφημερίδα Απογευματινή)
του Βασίλη Σκουρή
