ΠΑΛΙ…
-…ένας 11χρονος ξυλοκοπήθηκε μέχρι λιποθυμίας στο προαύλιο ενός σχολείου
-…μια συμμορία την έστησε σε μαθητή εκτός χώρου του σχολείου
-…μια μαθήτρια αρνείται να πάει σχολείο και κλαίει όλη μέρα, χωρίς να μπορεί να πει γιατί
-…έγινε διαδικτυακός διασυρμός σε έναν άλλο μαθητή
Και ΠΑΛΙ….
-…η αξιολόγηση των καθηγητών δεν μπορεί να μη γίνει!
-….είναι «απαραίτητες» οι θεωρητικές επιμορφώσεις με τα αόρατα αντικείμενα και την ουσιαστική εφαρμογή
-…οι γονείς θεωρούνται παντογνώστες ώστε να μπορούν να αποφασίζουν για το είδος και τη διαχείριση των δυσκολιών των παιδιών, αλλά και για το κατάλληλο σχολικό πλαίσιο
-….οι ψυχολόγοι παίρνουν μόρια σαν αναπληρωτές αν είναι γονείς, όχι όμως αν έχουν εργαστεί δέκα χρόνια εκτός σχολείου στο αντικείμενο
-…πρέπει να συμπληρώνεις δεκάδες χαρτιών καθημερινά αν είσαι εκπαιδευτικός για να λένε στα Υπουργεία τι άρτια που εφαρμόζονται τα υπέροχα «προγράμματά» τους
-…πάλι σου ζητούν έμμεσα να γράφεις για τη δουλειά σου στα σχολεία, παρά να κάνεις δουλειά
Αλλά ΠΑΛΙ…
-…έδειραν το παιδί σου και δεν έκανες τίποτα «μήπως γίνουν τα πράγματα χειρότερα»
-…το παιδί σου χτύπησε ένα άλλο παιδί, αλλά θεώρησες ότι «κανείς δεν έχει δικαίωμα να σου πει ΕΣΕΝΑ για το παιδί σου»..ξέρουν άλλωστε ποιος είσαι ΕΣΥ και πού θα μπλέξουν αν ΣΟΥ μιλήσουν;!
-…είδες να ασκούν βία σε συμμαθητή σου, αλλά σκέφτηκες ότι «δεν είναι δική σου δουλειά»
-…δέχτηκες βία και αντί να φοβούνται οι άλλοι πως θα τους καταγγείλεις, φοβάσαι εσύ να κυκλοφορήσεις
-…είσαι καθηγητής, βλέπεις παραβατική συμπεριφορά σε μαθητή, αλλά σκέφτεσαι ότι θα «μπλέξεις» αν ανακατέψεις γονείς και διευθυντή
-…είσαι διευθυντής και είσαι πολύ αυστηρός όταν γίνεται φασαρία στην τάξη ενός καθηγητή, αλλά δεν κάνεις τίποτα όταν μαθητής του σχολείου σου εκφοβίζει επανειλημμένα…ειδικά αν είναι γόνος γνωστής οικογενείας της μικρής σου πόλης
-…πάλι η κόρη σου δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση, αλλά έμεινες αμέτοχος, επειδή «σεβάστηκες την επιθυμία της να μη γίνει γνωστό για να μη γίνει ρεζίλι»…εσύ που αναστατώνεσαι και βρίζεις αν σου βάλει λάθος ζάχαρη στον καφέ σου το παιδί στην καφετέρια
-…διοργανώνεις/μιλάς/συμμετέχεις σε ημερίδες επί ημερίδων, αλλά πάντα καταλήγεις στο «πώς οι άλλοι δε βοήθησαν όπως έπρεπε» και πως «δεν έχει νόημα τελικά να προσπαθείς μόνος»…πότε το έκανες αλήθεια;
-…δεν τόλμησες να ξεβολευτείς από την εικονική σου πραγματικότητα και να αναλάβεις δράση και ευθύνη
-…ΕΙΠΕΣ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ !!!
ΜΙΛΑ…δεν είσαι μόνος, δεν είσαι ο μόνος και έχεις υποχρέωση να φροντίζεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου με πράξεις! Άλλαξε την εξίσωση, να αλλάξει το αποτέλεσμα!
Ξενώνας Φιλοξενίας Γυναικών Θυμάτων Βίας Δήμου Τρίπολης
Καραθανάση Όλγα-Παναγιώτα, Ψυχολόγος
