O Αργύρης Πετρονώτης, με καταγωγή από το Nιοχώρι του Κορυθίου και τη Στεμνίτσα, γεννήθηκε το 1924 και έζησε στην Τρίπολη, πριν μεταβεί στην Αθήνα για σπουδές Aρχιτεκτονικής στο EMΠ.
Η ταραγμένη δεκαετία του ’40 σημάδεψε την κατοπινή ζωή του. Στο παλλαϊκό συλλαλητήριο της 28ης Οκτωβρίου 1940 στην Τρίπολη θα γνωρίσει τον Μίκη Θεοδωράκη, με τον οποίο θα μοιραστούν κοινές εμπειρίες και δράση, μέχρι την αναχώρηση του τελευταίου για την Aθήνα.
Θεωρούσε ύψιστη τιμή του τη συμμετοχή του στο EAM – EΛΑΣ. Για τον λόγο αυτό πέρασε και από το «σωφρονιστήριο» της Μακρονήσου.
Μετά το πέρας των σπουδών του εκπόνησε στο Μόναχο αξιόλογη διδακτορική διατριβή με θέμα τη χάραξη των αρχαίων ναών. Αποφοίτησε, επίσης, από το τμήμα Iστορίας – Aρχαιολογίας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και αγάπησε την επιστήμη της Aρχαιολογίας. EκεΊ γνώρισε τον μεγάλο λαογράφο Γεώργιο Μέγα, τον οποίο αποκαλούσε με σεβασμό Δάσκαλο.
Δίδαξε Iστορία της Aρχιτεκτονικής στην Αρχιτεκτονική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1979 -1991) και παράλληλα Αρχιτεκτονική Μορφολογία, αμισθί, στη Σχολή Καλών Τεχνών του ιδίου Πανεπιστημίου.
Οι μελέτες του καταλαμβάνουν ένα ευρύ θεματικό και γεωγραφικό φάσμα της Αρχιτεκτονικής, Aρχαιολογίας, Ιστορίας και Λαογραφίας.
Τα πέτρινα γεφύρια στον ελλαδικό χώρο, οι λαϊκοί μάστορες της πέτρας της Hπείρου και Δυτικής Μακεδονίας αναδείχτηκαν από τις εργασίες του. Συμμετείχε ενεργά στις δράσεις του σωματείου «Άνθη της Πέτρας».
Εργάστηκε, επίσης στις εργασίες αναστήλωσης του ναού του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας.
Μελέτησε την Αρχαιολογία της λεκάνης της Μεγαλόπολης και τη λαϊκή Αρχιτεκτονική της Αρκαδίας.
Υπήρξε αγαπητός, ειλικρινής και ανυστερόβουλος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ενώ με τον μοναδικό τρόπο του εκλαΐκευσε την επιστήμη και μύησε σε αυτήν πολλούς που είχαν την τύχη να συναναστραφούν μαζί του.
Διαπνεόμενος από βαθύ δημοκρατικό φρόνημα, όρθωσε το ανάστημα του στον πανίσχυρο υπουργό Εσωτερικών της Δικτατορίες Στυλιανό Παττακό, το 1970, για τη διάσωση του γνωστού ως Βαλιδέ Τζαμί (San Salvatore, ναός του Σωτήρος), μοναδικού ενετικού μνημείου γοτθικής ναοδομίας στο Ηράκλειο της Κρήτης. Για τον λόγο αυτό σύρθηκε στα δικαστήρια.
Λάτρης και ακάματος ερευνητής του Αρκαδικού τοπίου, μαγευόταν ιδιαίτερα από τις κατακόρυφες και οριζόντιες πτυχώσεις του εδάφους της πεδιάδας του Ορχομενού, όταν συχνά τις αγνάντευε από το Λεβίδι.
Η κλίση του στην επιστολογραφία ήταν εντυπωσιακή, μια ακόμη απόδειξη της ουμανιστικού χαρακτήρα του. Οι χειρόγραφες επιστολές του αποτελούν ιστορικά και καλλιτεχνικά τεκμήρια, γραμμένες με διάφορα μελάνια, με γράμματα που απέδιδαν τη μορφολογική εξέλιξη της ελληνικής γραφής . Μέσα από την αλληλογραφία του διαφαίνεται ο έρωτάς του να μεταδώσει αλλά και να αποκτήσει γνώσεις. Η αγαπημένη του έκφραση ήταν « Έτερος εξ ετέρου σοφός το τε πάλαι το τε νυν», απόφθεγμα του Βακχυλίδη.
Η σχέση του με τον Σύλλογο μας ήταν στενή, αφού οι προσανατολισμοί μας συνέπιπταν, και αρκετοί από εμάς τον συνόδευαν στις περιηγήσεις και αναζητήσεις του, όταν βρισκόταν στα πάτρια εδάφη. Η παρακαταθήκη που μας άφησε είναι βαριά. Είναι χρέος μας απέναντί του ο αγώνας για τη διάσωση και ανάδειξη της πλούσιας ιστορικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς μας.
Δεν θα πάψουμε ποτέ να τον σκεφτόμαστε και θα είναι για πάντα μαζί μας.
Έχοντας αυτά κατά νουν, το Δ. Σ. του ΣΑΟΟ, ομόφωνα αποφασίζει:
1] Nα εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του στους οικείους του
2] Να οργανώσει εκδήλωση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του
3] Να αναρτηθεί φωτογραφία του στο εντευκτήριο του Συλλόγου
4] Να διαθέσει χρηματικό ποσό για την κάλυψη των αναγκών του 5ου Δρόμου Ειρήνης «Γρηγόρης Λαμπράκης», που θα διεξαχθεί στις 14 Μαΐου 2023
5] Να ζητήσει από τον Δήμο Τρίπολης να δοθεί σε δρόμο της πόλης το όνομά του και να ενταχθεί στο πρόγραμμα εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου εκδήλωση στο Mνημείο Aρκάδων Πεσόντων στην Αλβανία, έργο ζωής που σχεδίασε και υλοποίησε ιδίοις εξόδοις ο εκλιπών και
6] Να δημοσιευθεί το παρόν στον τύπο και να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Συλλόγου.
Για το Δ.Σ. του ΣΑΟΟ
Ο πρόεδρος Ο γραμματέας
Αθανάσιος Μπουζέτος Δημήτριος Καραμήτζος
