Η ομάδα της Τρίπολης ήθελε «καθαρή» νίκη (3-0, 3-1) για να πετύχει τον στόχο, της παραμονής ενώ η ομάδα του Βραχατίου χρειαζόταν μόνο δυο μόνο σετ για να παραμείνει αυτή στην κατηγορία. Και ενώ οι γηπεδούχες μπήκαν μουδιασμένες στο γήπεδο εξαιτίας του άγχους, με αποτέλεσμα ο Παμβοχαικός να πάρει το πρώτο σετ έχοντας κάνει τη μισή δουλειά και να χρειάζεται άλλο ένα για παραμείνει στην κατηγορία, τα κορίτσια του Γιώργου Χρονόπουλου επέδειξαν τεράστια ψυχικά αποθέματα και με μια αντεπίθεση διαρκείας κατάφεραν να αντιδράσουν και να πάρουν τρία σετ στη σειρά και μαζί την νίκη και τους τρεις βαθμούς που τις έφεραν αγκαλιά με την παραμονή στην Β΄εθνική κατηγορία για άλλη μια χρονιά.
Σχετικά με το χθεσινό παιχνίδι, όπως είπαμε στο 1ο σετ η ομάδα του Παμβοχαϊκου μπήκε πιο δυνατά πιέζοντας στο σέρβις με τον ΑΣΠΕΤ να αντιμετωπίζει πρόβλημα στην υποδοχή και να μην μπορεί να βρει ρυθμό. Οι φιλοξενούμενες βρέθηκαν από την αρχή στο σκορ με 8-12, 10-13, 12-19, 15-20, 17-22 για να πάρουν το σετ με 17-22. Στο 2ο σετ τα κορίτσια του ΑΣΠΕΤ πείσμωσαν, δεν είχαν περιθώρια να χάσουν άλλο σετ και έβγαλαν αντίδραση βελτιώνοντας ταυτόχρονα την υποδοχή με αποτέλεσμα η ομάδα να αρχίζει να λειτουργεί καλύτερα επιθετικά και να ασκεί πίεση στον αντίπαλο.
Ο ΑΣΠΕΤ από την αρχή του σετ πήρε κεφάλι στο σκορ με 9-7, 14-10, 20-16, 21-17 για να το κατακτήσει με 25-19. Στο 3ο σετ οι γηπεδούχες με ανεβασμένη ψυχολογία μπήκαν πάλι δυνατά σε συνέχεια του προηγούμενου σετ και πραγματικά ήταν καταιγιστικές. Βελτιωμένες σε άμυνα και επίθεση και με δυνατά στοιχεία το σέρβις και το μπλοκ βρήκαν εξαιρετικό ρυθμό μην αφήνοντας τις φιλοξενούμενες να αντιδράσουν σε κανένα σημείο του σετ. Έτσι προηγήθηκαν από την αρχή με 13-5, 17-9, 21-12 και 25-13. Ο ΑΣΠΕΤ είχε κάνει τα 2/3 της διαδρομής και ήθελε ένα ακόμη σετ για να ολοκληρώσει την ανατροπή αλλά το ίδιο ήθελε και ο Παμβοχαϊκός .
Το 4ο σετ προμήνυε ντέρμπι αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Μόνο στην αρχή η ομάδα της Βόχας ήταν κοντά στο σκορ με 5-3 , 8-6, 11-9, 14-11. Από εκείνο το σημείο και μετά τα κορίτσια του Χρονόπουλου πάτησαν γκάζι κάνοντας ένα ξέσπασμα φτάνοντας στο 18-13. Εκεί μίλησε η προσωπικότητα τους και ο κόσμος που έδωσε την παραπάνω ώθηση στην ομάδα. Με όπλο το μπλοκ αλλά και τις εντυπωσιακές άμυνες όταν η μπάλα περνούσε, που έδιναν την δυνατότητα για κόντρα επιτυχημένες επιθέσεις έδειχναν ασταμάτητες .
Με ανεβασμένη ψυχολογία έκαναν το 21-14 για να φτάσουν στο 25-15 και την καθαρή νίκη που τους χάρισε την παραμονή στην κατηγορία.
ΑΣΠΕΤ Τρίπολης: (Χρονόπουλος Γ.)ΠΕΝΤΕΦΟΥΝΤΗ, ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ, ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ Β. ΚΑΡΑΛΕΚΑ, ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝ. ΣΕΝΓΚΕΡΓΚΙ, ΣΙΑΝΝΑ , ΖΑΒΟΥ, ΚΥΡΙΑΖΗ, ΚΑΛΟΜΑΛΟΥ.
Παμβοχαϊκός: (Παπασιδέρης Γ. ) ΚΕΧΑΓΙΑ, ΓΚΟΤΣΗ, ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΤΣΑΝΚΟΒΑ, ΒΑΚΑΛΟΓΛΟΥ, ΚΑΤΣΑΔΟΥΡΟΥ, ΠΑΠΟΥΛΙΑ, ΒΕΛΛΟΥ, ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ, ΚΑΛΛΙΡΗ, ΤΣΟΠΑΝΟΓΛΟΥ, ΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Μετά το τέλος του αγώνα ο προπονητής του ΑΣΠΕΤ έκανε τις παρακάτω δηλώσεις: Μετά από μια δύσκολη και απαιτητική χρονιά που θα έπεφταν περισσότερες ομάδες ακόμη και πέντε (σε περίπτωση που δεν μείνει ο Απόλλωνας Πάτρας στην Α2 και δεν ανέβει η ίριδα Άργους ) λόγω της αναδιάρθρωσης του πρωταθλήματος καταφέραμε να μείνουμε για άλλη μια φορά στην Β΄εθνική κατηγορία . Την επιτυχία μας αυτή, την κάνει μεγαλύτερη το γεγονός ότι όλη την χρονιά αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα τραυματισμών και όχι μόνο.
Η Γεωργουλοπούλου στην 1η αγωνιστική έπαθε χιαστό , η Χρονοπούλου διάστρεμμα η Ζάβου έλλειψε σε σημαντικά παιχνίδια λόγω προγραμματισμένου χειρουργείου, η Νικητοπούλου στα play out έμεινε 55 μέρες εκτός λόγω ραγίσματος στον κόκκυγα. Είχαμε ιώσεις, covid, τρία παιδιά που πηγαίνουν 3η Λυκείου και Φοιτήτριες όπως η Ζάβου και Χρονοπούλου που σπουδάζουν σε Αθήνα, αλλά και Κοζάνη όπως η Σενγκέργκι όπου πήγαινε να δίνει μαθήματα. Τώρα όσον αφορά το παιχνίδι. Πετύχαμε μια μεγάλη και καθαρή νίκη.
Όσο πιο δύσκολη η νίκη τόσο μεγαλύτερη η ευτυχία στη νίκη. Παρόλα που ο αντίπαλος ήθελε μόνο δύο σετ για να μείνει στη κατηγορία και ενώ είχε κάνει τη μισή δουλειά παίρνοντας το 1ο σετ οι παίχτριες μου με μια αντεπίθεση διαρκείας και με τεράστια ψυχικά αποθέματα κατάφεραν να πάρουν τρία σετ στη σειρά και να κάνουν μια μεγάλη ανατροπή πετυχαίνοντας την καθαρή νίκη που θέλαμε εξασφαλίζοντας την παραμονή μας στην Β εθνική κατηγορία για άλλη μια χρονιά.
Το κορίτσια έδειξαν για άλλη μια φορά χαρακτήρα.
Η νίκη αυτή τους ανήκει.
Όλη την χρονιά ήμασταν ενωμένοι. Μια ομάδα μια οικογένεια. Θέλαμε την καθαρή νίκη και την παραμονή και τα καταφέραμε. Αν φτάσαμε σήμερα εδώ είναι γιατί ο ένας έπαιζε για τον άλλο , ο ένας χαιρόταν για τον άλλο και ο ένας σεβόταν τον άλλο. Ιδιαίτερα η σκέψη μου είναι στο κόσμο που βρέθηκε στο κλειστό γυμναστήριο που έδειξε για άλλη μια φορά την υποστήριξη και το ενδιαφέρον του για την ομάδα. Πραγματικά όλη την χρονιά ήταν δίπλα μας και στο τελευταίο παιχνίδι, μας έδωσε την ώθηση για να ανατρέψουμε την κατάσταση και να τα καταφέρουμε.
Το να ακούω να φωνάζουν και να τραγουδούν το όνομα της ομάδας, μου μένει αξέχαστο. Τους ευχαριστώ όλους που στάθηκαν δίπλα μας . Ιδιαίτερα να ευχαριστήσω την Βίκυ την Κακώνη και τον Γιάννη τον Πετρόπουλο που αποτελούσαν την ψυχή της κερκίδας. Ήταν πάντα δίπλα μας και μάλιστα και σε πολλά παιχνίδια εκτός έδρας. Πάντα ήταν εκεί στα εύκολα και τα δύσκολα και πάντα νοιώθαμε την αγάπη τους για την ομάδα.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Βασίλη τον Καρέλλα τον άνθρωπο που είναι πάντα δίπλα σε μένα και στην ομάδα , τον στατιστικολόγο και ακούραστο εργάτη τον Γιώργο τον Καραλέκα για την βοήθεια του στις στατιστικές αναλύσεις και τα βίντεο για το scouting των αντιπάλων, αλλά και να δούμε και εμείς τα δικά μας λάθη και αδυναμίες.
Την Αθηνά την Βλάση, την οδηγό μας, στα περισσότερα εκτός έδρας ταξίδια μας, που πάντα, μας δημιουργούσε μια ζεστή ατμόσφαιρα και μια θετική αύρα συναισθημάτων για το κάθε παιχνίδι εκτός έδρας που παίζαμε. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς μου για την θετική τους ενέργεια που μου μετέδιδαν και κυρίως την μητέρα μου ( ξέρει αυτή τον λόγο) και για την υπομονή τους γιατί είχαν κι αυτοί την αγωνία τους όλη την χρονιά, αλλά και σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά.
Να ευχαριστήσω τον χορηγό μας τον κ. Ποκα γιατί χωρίς την βοήθεια του δύσκολα θα είχαμε φτάσει στην σημερινή επιτυχία. Ο κ. Πόκας δεν είναι μόνο ένας απλός χορηγός , ένας φίλαθλος του ΑΣΠΕΤ που φωνάζει παθιάζεται και ενδιαφέρεται για την ομάδα, είναι η έννοια της αγάπης ενός ανθρώπου σε μια ομάδα. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες τις παίχτριες μου. Το βόλεϊ είναι πάθος . Τις ευχαριστώ που μοιράστηκαν μαζί μου, το πάθος μου και τον έντονο τρόπο που ζούσα την κάθε μέρα και την κάθε στιγμή. Περάσαμε ένα φανταστικό ταξίδι . Ένα ταξίδι που μας γέμισε εμπειρίες και μας έκανε να ανακαλύψουμε περισσότερο τον εαυτό μας και τις αντοχές μας .
Ένα ταξίδι που μας έκανε ακόμη πιο δυνατούς.
Είναι τιμή μου και χαρά μου που δουλεύω μαζί τους. Στο κλείσιμο δεν θα μπορούσα να μην ευχαριστήσω την ίδια την ομάδα . Τον οργανισμό ΑΣΠΕΤ Τρίπολης γατί σε αυτόν οφείλουμε τα πάντα. Όλοι χρωστάμε στην ομάδα και όχι η ομάδα σε εμάς.
