
Μια ιδιαίτερα κρίσιμη συζήτηση για το μέλλον της ελληνικής υπαίθρου – και ειδικά της ορεινής Αρκαδίας – πραγματοποιήθηκε στη Βουλή, κατά την επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Αρκαδίας Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου προς τον αρμόδιο Υπουργό για τη στήριξη των μικρών καφενείων και παντοπωλείων στα απομονωμένα χωριά.
«Χωρίς καφενείο και παντοπωλείο, δεν υπάρχει ζωή στο χωριό»
Ο κ. Κωνσταντινόπουλος περιέγραψε με έντονο τρόπο την πραγματικότητα που βιώνουν δεκάδες οικισμοί της Αρκαδίας: γηρασμένος πληθυσμός, κλείσιμο υπηρεσιών, σχολείων και δομών υγείας, και – κυρίως – η εξαφάνιση των μικρών καφενείων και παντοπωλείων που αποτελούν τον μοναδικό πυρήνα κοινωνικής ζωής.
Αναφέρθηκε μάλιστα στο χαρακτηριστικό παράδειγμα του Αγίου Βασιλείου Κυνουρίας, όπου το καφενείο έκλεισε επειδή ο ιδιοκτήτης συνταξιοδοτήθηκε, αφήνοντας τους 15 εναπομείναντες κατοίκους χωρίς σημείο συνάντησης και εξυπηρέτησης. «Ποιος θα ανοίξει ένα καφενείο για να πουλήσει 10 ή 20 καφέδες την ημέρα και να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, φόρους και μεταφορές;» τόνισε ο Αρκάς βουλευτής.
Αίτημα για συγκεκριμένα μέτρα: Φοροαπαλλαγές, μειωμένες εισφορές και μεταφορικό ισοδύναμο
Ο κ. Κωνσταντινόπουλος επανέλαβε την ανάγκη θεσμοθέτησης:
-
Μηδενικής ή εξαιρετικά χαμηλής φορολογίας για καφενεία και μικρά καταστήματα σε χωριά κάτω των 100 κατοίκων.
-
Μείωσης ή κατάργησης ασφαλιστικών εισφορών για τους επαγγελματίες των απομονωμένων οικισμών.
-
Μεταφορικού ισοδύναμου ώστε οι κάτοικοι να καλύπτουν το κόστος μετακίνησης και προμηθειών – ένα μέτρο που ήδη εφαρμόζεται σε νησιωτικές περιοχές, αλλά δεν ισχύει για απομονωμένα ορεινά χωριά όπως της Αρκαδίας.
Όπως υπογράμμισε, το δημοσιονομικό κόστος για αυτές τις παρεμβάσεις είναι μικρό, αλλά η σημασία τους για την επιβίωση των χωριών είναι τεράστια.
Η απάντηση του Υπουργού
Ο Υπουργός αναγνώρισε το πρόβλημα και παρουσίασε τα μέτρα που έχουν ήδη θεσπιστεί, όπως:
-
την εξαίρεση των καφενείων σε οικισμούς κάτω των 1.500 κατοίκων από το τεκμήριο επιχειρηματικής δραστηριότητας,
-
τη μείωση κατά 50% του τεκμαρτού εισοδήματος για τους επαγγελματίες σε μικρούς οικισμούς,
-
τη δρομολογημένη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της περιφέρειας.
Ωστόσο, δεν υπήρξε δέσμευση για νέες στοχευμένες ενισχύσεις προς τα ορεινά χωριά της Αρκαδίας.
«Η Αρκαδία αδειάζει – ώρα για πολιτική βούληση»
Στη δευτερολογία του ο κ. Κωνσταντινόπουλος κατηγόρησε την Κυβέρνηση για καθυστερήσεις και έλλειψη στοχευμένης πολιτικής:
«Όταν κλείνει το καφενείο, δεν χτυπάει μόνο η πόρτα του μαγαζιού – χτυπάει καμπάνα για το χωριό. Αν χαθεί το καφενείο, το παντοπωλείο, το σχολείο, το Κέντρο Υγείας, τότε δεν θα μείνει κανείς στα χωριά μας.»
Επέμεινε ότι η πολιτεία οφείλει να στηρίξει την Αρκαδία και κάθε απομονωμένο ορεινό τόπο, με πρακτικές λύσεις που θα κρατήσουν τους μόνιμους κατοίκους στα σπίτια τους.
Τι σημαίνει αυτό για την Αρκαδία
Η συζήτηση στη Βουλή ανέδειξε για ακόμη μία φορά το καίριο ζήτημα της επιβίωσης των μικρών ορεινών κοινοτήτων. Στην Αρκαδία, όπου δεκάδες χωριά κινδυνεύουν να σβήσουν, το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό – είναι βαθύτατα κοινωνικό και αφορά την ταυτότητα και τη συνέχεια του τόπου.
Τα καφενεία και τα μικρά μαγαζιά δεν είναι απλώς επιχειρήσεις. Είναι τα σημεία όπου συναντιούνται οι άνθρωποι, ανταλλάσσουν νέα, διατηρούν δεσμούς, κρατούν ζωντανό το χωριό.
Η πολιτεία καλείται πλέον να αποφασίσει αν θα σταθεί πραγματικά δίπλα στην ορεινή Αρκαδία – πριν να είναι αργά.